✔️سه توصیه مهم پیرامون فرآیند تحصیلی
✍️مصطفی ملکیان
1️⃣ و 2️⃣ قدر 22 سال طلایی عمر خود را بدانید و به دانشگاه اکتفا نکنید.
🔹روانشناسان با همه اختلافی که با هم دارند در این نقطه متفق القولند که از 18 تا 40 سالگی بهترین سالهای عمر هر انسانی اند . نه سالهای قبل از 18 سالگی انسان پختگی لازم را دارد برای استفاده از عمر و وقت و استعدادهایش نه بعد از 40 سالگی اما دانشگاههای ما با کمال تاسف باید گفت درست نصف این 28 سال را از شما میگیرند – تازه اگر دانش آموز زرنگی باشید- 11 سال را از شما میگیرند و فقط یک ورق کاغذ به شما میدهند که به آن میگویند مدرک دکتری؛ یعنی نصف عمر مفیدتان را که بر روی این کره زمین اقامت دارید را داده اید و یک ورق کاغذ گرفته اید که به آن میگویند مدرک دکتری.
من هیچ کس را تشویق نمیکنم که مدرک دکتری نگیرد؛ اصلا و ابدا ! اما میگویم اگر در خارج از کشور درس میخوانید خب دکتر میشوید و به اندازه یک دکتر هم معلومات پیدا میکنید ولی اگر به هر جهتی یا نمیخواهید یا نمیتوانید بروید خارج از کشور و میخواهید در اینجا علوم انسانی را دنبال کنید بیایید و این کار را بکنید .
🔹فرض کنید دو بازار وجود دارد در یک بازار مدرک میفروشند و در یک بازار علم . بروید در آن بازار که اسمش دانشگاهست مدرک بخرید ؛اما برای خودتان با استفاده از کارشناسان ، اساتید و مشاوران برنامه ریزی کنید و شروع کنید به این برنامه عمل کردند تا این برنامه را به شما دادند شما شروع کنید که متوازن این مدرک، معلوماتتان را داشته باشید.
وگرنه دانشگاههای ما هیچ چیز به شما نمیدهند جز مدرک !
🔹اگر واقعا به فلسفه علاقه مندید اصلا به دانشگاه اعتنا نداشته باشید و به قدر ضرورت و به وقت ضرورت فقط به دانشگاه بروید آن مقدار که اگر غایب باشید چیزی را از دست خواهید داد ولی تمام اهتمامتان این باشد که کار کنید و وقتی به سنی مثل سن من برسید میفهمید عمق تلخ این واقعیت را که الان به شما میگویم که به لحاظ ریاضی 51 منهای 50 مساوی یک هست و 21 منهای 20 هم مساوی یک است ولی اصلا فکر نکنید ارزش آن عمری که 20 تا 21 سالگی دارید مساویست با عمری که از 50 تا 51 سالگی دارید .
باور کنید از من و بعدا به رأی العین میبینید یک هفته بیست تا بیست و یک سالگیتان اندازه یک سال 50 تا 51 سالگی ارزش دارد. این سالها بی نمونه اند بی همتایند و آن وقت است که حیفتان میآید.
من به دوستانم میگویم اگر برای عمر خودتان حیفتان نمیآید تا 40 سالگی حیفتان بیاید بعد خواستید ضایعش کنید و هر کاری میخواهید بکنید ولی واقعا تا 40 سالگی را ضایع نکنید .
🔹مثلا 16 سال دیگر که شما دارید؛ ثانیه ثانیه اش را استفاده کنید. اگر این کار را بکنید نه پشیمانی خواهید داشت نه حسرتی و نه اندوهی ولی اگر این کار را نکنید درست به میزانی که استفاده نمیکنید پشیمان میشوید و دائما با خودتان نزاع دارید و با خودتان نمیتوانید آشتی کنید و همین طور تا آخر عمرتان خودتان را سرزنش میکنید همیشه قدر تا 40 سالگیتان را بدانید کاری به این دانشگاهها نداشته باشید برنامه ریزی کنید و کار کنید و البته وقتی برنامه ریزی سنجیده صورت گرفت باید 4 ویژگی هم داشته باشد در آن برنامه :1. نظم داشته باشد 2. پشتکار داشته باشد 3. اعتدال را رعایت کند 4. دائما خودش را بازنگری کنید درست مثل کوهنوردانی که وضعشان را هر از چندگاهی از نو مورد ارزیابی قرار میدهند .
3️⃣ التزام به هرم مطالعاتی
🔹من همیشه عقیده ام این بوده که اشخاص موفق باید به صورت مخروطی یا هرمیدرس بخوانند یعنی اول در قاعده این مخروط موضوعات بسیار متعددی را بخوانند اما با عمق کم بعد یک درصد بیایند پایین تر و بعد یک تعدادی از موضوعات قبلی کمتر بشود ولی آنهایی که در این دایره کوچکتر است عمیق تر بخوانند بعد بیایند این هرم را بالا تا برسد به رأس اما اینکه در این طبقات پنج - شش گانه که از قاعده هرم تا رأس هست چه بخوانند بستگی به این دارد که در راس هرم میخواهند به کجا برسند ؟
من خودم اعتقادم بر این است که برنامه ریزی صحیح این است که در 40 سالگی فرد به رأس هرم رسیده باشد .
این معنایش این است که از 40 سالگی تا آخر عمر میخواهد دائما بر روی آن نقطه مرکزیای که در راس هرم قرار دارد کار کند و عمق بیشتر و باز هم عمق بیشتر به آن بدهید .
@mostafamalekian